Wkład z płaszczem wodnym to rewelacyjna technologia, która generuje spore oszczędności w sezonie grzewczym. Łącząc kominek z płaszczem wodnym z układem centralnego lub podłogowego ogrzewania, można zapewnić ciepło w całym domu, a nadmiar energii spożytkować do podgrzania wody. A wszystko to przy wykorzystaniu taniego i przede wszystkim odnawialnego surowca, jakim jest drewno i ciesząc się magią domowego paleniska w salonie. Tylko jak prawidłowo palić w kominku z płaszczem wodnym?
Jak palić w kominku z płaszczem wodnym?
Każdemu kominkowi, nie tylko w wersji z płaszczem wodnym, trzeba zapewnić odpowiedni proces spalania paliwa stałego, głównie drewna. Tylko dzięki właściwej technice palenia w kominku można osiągnąć jego wysoką efektywność, a jednocześnie zadbać o środowisko – nie przyczyniać się do powiększania smogu poprzez emisję szkodliwych substancji do powietrza.
Krok 1 – wybór właściwego drewna na opał
Do palenia w kominku z płaszczem wodnym należy wybrać drewno kaloryczne, gęste, które będzie spalało się powoli i równomiernie, oddając duże ilości ciepła. Dobrze sprawdzi się grab, buk, jesion czy dąb – drzewa liściaste, twarde, o małej zawartości kory. Warto też zaopatrzyć się w drewno miękkie np. brzozę, które ułatwia rozpalanie.
Krok 2 – odpowiednie przygotowanie drewna
Drewno ze świeżo ściętego drzewa ma zawartość wody na poziomie 50%, którą trzeba obniżyć do 15-20% poprzez proces sezonowania drewna. Drewno należy składować pod przykryciem, z zachowaniem swobodnego dostępu powietrza, przez nawet 2-3 lata. Aby sprawdzić, czy drewno jest już odpowiednio suche, warto użyć wilgotnościomierza, choć można je też zbadać wizualnie. Drewno odpowiednio suche będzie:
- lekkie (dwa razy lżejsze niż mokre) i twarde,
- cieplejsze niż drewno mokre,
- przepuszczało powietrze (wystarczy dmuchnąć),
- miało łatwą do oderwania korę.
Oczywiście drewno przed sezonowaniem należy odpowiednio pociąć i porąbać – standardowe szczapy nie powinny przekraczać 12 cm grubości. Polana muszą być też odpowiednio dostosowane pod kątem długości do wielkości paleniska.
Przed pierwszym rozpaleniem kominka warto też wykonać próbę spalania drewna. Jeśli będą słyszalne dźwięki jak piszczenie czy gwizdanie oraz będzie wydzielać się para wodna lub krople wody, to oznacza, że drewno nie jest jeszcze wystarczająco suche.
Krok 3 – Pierwsze rozpalenie drewna w palenisku
Rozpalenie drewna w kominku tylko z pozorów wydaje się być łatwe, zwłaszcza że do palenia efektywnego, bezpiecznego i przyjaznego środowisku potrzeba nieco wiedzy i doświadczenia. Poprawne rozpalenie drewna pomaga też zachować szybę paleniska w pełnej czystości.
- Ilość opału należy dobrać zawsze do parametrów kominka, oczekiwanej mocy i zaleceń producenta. Zwykle będzie to w granicach 3-4 kg na godzinę.
- Przy pierwszym rozpalaniu, gdy kominek jest zimny, oprócz większych szczap należy też przygotować nieco drobnego drewna.
- Drewno należy ułożyć w tzw. studnię czy stosik – począwszy od najgrubszych polan. Szczapy trzeba układać na przemian (prostopadle i równolegle lub pod skosem), pamiętając o zachowaniu przepływu powietrza.
- Na wierzchu stosu najlepiej jest użyć niewielkich szczap z drewna miękkiego (np. brzozowych).
- Do rozpalenia ognia należy użyć specjalnej podpałki lub kory brzozowej. Nie wolno wykorzystywać gazet czy tektury.
- Stos zawsze należy podpalać „od góry”. Tylko w ten sposób można uzyskać czyste spalanie bez dymu.
- Kominek warto też doposażyć w optymalizator procesu spalania, który będzie automatycznie czuwał nad jego poprawnością.
- Zawsze początkowo należy maksymalnie otworzyć dopływ powietrza – można nawet nie domykać do końca drzwiczek wkładu, koniecznie trzeba otworzyć szyber (krótką drogę spalin).
- W fazie żaru bezwzględnie należy ograniczyć dopływ powietrza.
- Po około 10-20 minutach należy dołożyć drewna, wykorzystując nieco większe polana. Buk, dąb czy grab w takich warunkach (bardzo wysoka temperatura i odpowiednio dużo żaru) zaczną się palić natychmiast.
Krok 4 – częstotliwość dokładania opału
Dopiero w tym kroku obsługa kominka z płaszczem wodnym może nieco różnić się od palenia w klasycznym kominku, ponieważ wkład z płaszczem wodnym nie ogrzewa bezpośrednio powietrza w pomieszczeniu, a wodę, która zostaje rozprowadzona po budynku.
Tutaj wiele zależy od tego, jak została wykonana instalacja oraz czy kominek z płaszczem wodnym jest głównym, czy też dodatkowym źródłem ciepła. Kominek nie może być jedynym źródłem ogrzewania, więc w budynku zawsze musi zostać zainstalowany kocioł bądź pompa ciepła.
Nawet jeśli w kominku nie będzie napalone, centralne ogrzewanie będzie działać nadal. Kominki z płaszczem wodnym można też wyposażyć w bufor, który pozwoli na gromadzenie energii.
Krok 5 – regularny przegląd i kontrola czystości
Czyszczenie komina powinno się realizować raz do roku, a prace musi przeprowadzić osoba o odpowiednich kwalifikacjach. Odkładająca się na ściankach komina sadza jest niebezpieczna, może się zapalić lub doprowadzić do zaczadzenia.
Efektywne palenie w kominku z płaszczem wodnym nie będzie możliwe bez dbałości o sprawność instalacji i czystość przewodów kominowych.
FAQ:
Jak prawidłowo palić w kominku z płaszczem wodnym?
Tak jak w każdym innym kominku. Ważna jest jakość drewna – kaloryczność i suchość – oraz umiejętne jego rozpalanie. Drewno zawsze należy zapalać od góry, aby spalanie było czyste i nie pojawiał się dym. Trzeba też pamiętać o właściwym dopływie powietrza.
Jakie drewno wybrać do kominka z płaszczem wodnym?
Wyłącznie drewno z drzew liściastych jak grab, buk, jesion i dąb. Ważne, aby było to drewno wysokokaloryczne o małej zawartości kory. Powinno spalać się powoli i równomiernie, oddając sporo ciepła. Oczywiście drewno musi być odpowiednio przygotowane.
Jak przygotować drewno do kominka z płaszczem wodnym?
Drewno musi zostać odpowiednio podzielone na mniejsze szczapy o grubości do 12 cm oraz wymiarach odpowiednich do paleniska. Świeże drewno należy sezonować przez 2-3 lata pod przykryciem, ale zapewniając swobodny przepływ powietrza. Drewno gotowe do spalania może mieć wilgotność na poziomie jedynie 15-20%, co warto sprawdzić za pomocą wilgotnościomierza.